Горим, горим

Όταν γεννιέται ο άνθρωπος
ένας καημός γεννιέται
όταν φουντώνει ο πόλεμος
το αίμα δε μετριέται

Καίγομαι καίγομαι
ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά
πνίγομαι πνίγομαι
πέτα με σε θάλασσα βαθιά

Ορκίστηκα στα μάτια σου
που τα ‘χα σαν βαγγέλιο
τη μαχαιριά που μου ‘δωκες
να σου την κάμω γέλιο

Καίγομαι καίγομαι
ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά
πνίγομαι πνίγομαι
πέτα με σε θάλασσα βαθιά

Μα συ βαθιά στην κόλαση
την αλυσίδα σπάσε
κι αν με τραβήξεις δίπλα σου
ευλογημένος να ‘σαι

Καίγομαι καίγομαι
ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά
πνίγομαι πνίγομαι
πέτα με σε θάλασσα βαθιά


Кад се човек рађа,
рађа се један бол.
Када букти рат
пролива се крв.

Горим, горим,
додај још уља на ватру.
Гушим се, гушим се,
баци ме у дубоко море.

Заклела сам се у твоје очи,
које су за мене светиња,
да ћу ти бол што си ми нанео
претворити у осмех.

Горим, горим,
додај још уља на ватру.
Гушим се, гушим се,
баци ме у дубоко море.

А ти на дну пакла
разруши окове
и ако ме повучеш за собом,
благословен буди.

Горим, горим,
додај још уља на ватру.
Гушим се, гушим се,
баци ме у дубоко море.

τυχερούλα © 26.12.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info