Порицање (на скривеној обали)
Στο περιγιάλι το κρυφό
κι άσπρο σαν περιστέρι
διψάσαμε το μεσημέρι
μα το νερό γλυφό.
Πάνω στην άμμο την ξανθή
γράψαμε τ’ όνομά της
Ωραία που φύσηξε ο μπάτης
και σβήστηκε η γραφή .
Με τι καρδιά, με τι πνοή,
τι πόθους και τι πάθος
πήραμε τη ζωή μας· λάθος!
κι αλλάξαμε ζωή.
На скривеној обали
белој попут голуба
ожеднели смо једног поподнева
али вода је била слана
На златном песку
исписали смо њено име
како је дивно дунуо поветарац
избрисао је све
Свим срцем, пуним плућима
тако ватрено и страсно
живели смо - грешка!
и зато смо променили живот
neraidaBGD, Ivana © 26.12.2012