Зидине
Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κι υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.
Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δε σκέπτομαι, τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη,
διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
Α όταν έκτιζαν τα τείχη πως να μην προσέξω.
Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Ανεπαισθήτως μ`έκλεισαν από τον κόσμο έξω.
Без обазривости, без сажаљења, без стида
велике и високе зидине око мене су подигли.
И ја сад седим овде и очајавам.
Ни о чему више не размишљам, ум су ми окупирале ове зидине
јер је ван њих било толико ствари за урадити.
Како нисам обратио пажњу док су их подизали.
Али никада нисам чуо буку радника, ни звукове.
Тако неприметно су ме изоловали од света.
neraidaBGD, Ivana © 27.12.2012