Плаво лето
Το γαλάζιο καλοκαίρι μ’έχει πάρει μακριά κι όταν πέφτει ένα αστέρι ευχές μη κάνεις κι όνειρα Μη το ρωτάς τ’αστέρι μη το ρωτάς δεν ξέρει με το χειμώνα αν θα’ρθω αν θα’ρθω πάλι πίσω αν θα ξαναγαπήσω δεν ξέρω τώρα ούτε εγώ Τις νύχτες που βαθιά κοιμάσαι σε ξένη πόλη ξαγρυπνώ κι όταν ξυπνάς και με θυμάσαι έχω το φως μου πια σβηστό Μη το ρωτάς τ’αστέρι μη το ρωτάς δεν ξέρει με το χειμώνα αν θα’ρθω αν θα’ρθω πάλι πίσω αν θα ξαναγαπήσω δεν ξέρω τώρα ούτε εγώ		Плаво лето ме је одвело далеко и док пада једна звезда, немој ништа пожелети. Не питај звезду, не питај је, не зна да ли ћу доћи са зимом, да ли ћу се вратити, да ли ћу те опет заволети, то ни ја сад не знам. Ноћу кад чврсто спаваш, будна сам у другом граду и кад се пробудиш и сетиш ме се, моје светло је већ угашено. Не питај звезду, не питај је, не зна да ли ћу доћи са зимом, да ли ћу се вратити, да ли ћу те опет заволети, то ни ја сад не знам.
τυχερούλα © 31.12.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info