Lui era solo (M. Theodorakis)
Εκείνος ήταν μόνος μες στα πλήθη εκείνος ήταν μόνος στο κελί γι’ αυτόν αργά τραγούδησες πολύ αργά πολύ αργά πολύ αργά Εκείνος δεν ακούει τη φωνή σου η αγάπη σου είναι νεκρή γι’ αυτόν είναι νεκρά τα λόγια κι οι λυγμοί σου αργά η μνήμη αργά και το φιλί σου πολύ αργά πολύ αργά Εκείνος ήταν ήρεμος κι ωραίος κι εσύ σπαράζεις μόνος κι ορφανός εκείνος ήταν δίκαιος κι απέραντος σαν ουρανός σαν ουρανός Κι εσύ φωνάζεις τώρα τ’ όνομά του στο αίμα τού ορκίζεσαι μ’ οργή περίμενε στην ώρα του θανάτου σαν τη βροχή μας φεύγει τώρα το παιδί σαν τη βροχή σαν τη βροχή		Lui era solo in mezzo alla folla Lui era solo nella cella per lui tardi cantasti troppo tardi, troppo tardi. Lui non sente la tua voce il tuo amore è morto per lui sono morte le tue parole e i tuoi singhiozzi ricordalo lentamente, bacialo lentamente molto lentamente, molto lentamente. Lui era tranquillo e bello lui era solo e abbandonato lui era giusto e infinito come un cielo come un cielo. E tu gridi adesso il suo nome e giuri sul suo sangue con rabbia aspettavi l'ora della morte come la pioggia ci sfugge il ragazzo come la pioggia, come la pioggia.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 25.03.2013

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info