Lui era solo (M. Theodorakis)

Εκείνος ήταν μόνος μες στα πλήθη
εκείνος ήταν μόνος στο κελί
γι’ αυτόν αργά τραγούδησες
πολύ αργά πολύ αργά πολύ αργά

Εκείνος δεν ακούει τη φωνή σου
η αγάπη σου είναι νεκρή γι’ αυτόν
είναι νεκρά τα λόγια κι οι λυγμοί σου
αργά η μνήμη αργά και το φιλί σου
πολύ αργά πολύ αργά

Εκείνος ήταν ήρεμος κι ωραίος
κι εσύ σπαράζεις μόνος κι ορφανός
εκείνος ήταν δίκαιος κι απέραντος
σαν ουρανός σαν ουρανός

Κι εσύ φωνάζεις τώρα τ’ όνομά του
στο αίμα τού ορκίζεσαι μ’ οργή
περίμενε στην ώρα του θανάτου
σαν τη βροχή μας φεύγει τώρα το παιδί
σαν τη βροχή σαν τη βροχή


Lui era solo in mezzo alla folla
Lui era solo nella cella
per lui tardi cantasti
troppo tardi, troppo tardi.

Lui non sente la tua voce
il tuo amore è morto per lui
sono morte le tue parole e i tuoi singhiozzi
ricordalo lentamente, bacialo lentamente
molto lentamente, molto lentamente.

Lui era tranquillo e bello
lui era solo e abbandonato
lui era giusto e infinito
come un cielo come un cielo.

E tu gridi adesso il suo nome
e giuri sul suo sangue con rabbia
aspettavi l'ora della morte
come la pioggia ci sfugge il ragazzo
come la pioggia, come la pioggia.

Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 25.03.2013

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info