Аретуса
Σ’ έχω ψάξει στη γη των αγγέλων
εκεί που τ’ όνειρο ζει
απ’ το ποτέ ως το μέλλον
στην αιώνια στιγμή
Στο κρυφό σταυροδρόμι του κόσμου
εκεί που τ’ όνειρο ζει
ένα φιλί έλα δώσ’ μου
ένα μόνο φιλί
Αχ ζούμε οι άνθρωποι μες στο πουθενά
μα όταν χανόμαστε βγάζουμε φτερά
και γεννιόμαστε ξανά
Αχ μέσα στ’ όνειρο σ’ είδα μια φορά
Αρετούσα με τα κόκκινα μαλλιά
στο μπαλκόνι σου θ’ ανέβω κρυφά
Στης σελήνης το αρχαίο πηγάδι
εκεί που τ’ όνειρο ζει
μου `χες χαρίσει ένα χάδι
μου `χες δώσει μια ευχή
Θα σε ψάχνω στο τέλος του χρόνου
και στην αρχή τ’ ουρανού
μ’ ένα τραγούδι του δρόμου
Θα σε ψάχνω παντού
Αχ ζούμε οι άνθρωποι μες στο πουθενά
μα όταν χανόμαστε βγάζουμε φτερά
και γεννιόμαστε ξανά
Αχ μέσα στ’ όνειρο σ’ είδα μια φορά
Αρετούσα με τα κόκκινα μαλλιά
στο μπαλκόνι σου θ’ ανέβω κρυφά
Тражио сам те у земљи анђела,
тамо где живе снови,
од непознатих времена, па све до будућности,
у тренутку вечности.
На скривеном раскршћу света,
тамо где живе снови,
хајде, дај ми један пољубац,
само један пољубац.
Ах, ми људи живимо у ништавилу,
али кад се пронађемо, ширимо крила
и опет се рађамо.
Ах, једном сам те видео у сну,
црвенокоса Аретуса,
попећу се кришом на твој балкон.
На прастаром месечевом извору,
тамо где живе снови,
помиловала си ме,
дала си ми благослов.
Тражићу те на крају времена
и почетку неба.
Једном уличном песмом
свуда ћу те тражити.
Ах, ми људи живимо у ништавилу,
али кад се пронађемо, ширимо крила
и опет се рађамо.
Ах, једном сам те видео у сну,
црвенокоса Аретуса,
попећу се кришом на твој балкон.
τυχερούλα © 25.03.2013