Белый парусник у Неа Перамос | ||
Ένα βραδάκι στο λιμανάκι στη Νέα Πέραμο βυζαντινό ήρθε καραβάκι από την Πέργαμο με το φεγγάρι χρυσοβαλμένο σε στάμνα πήλινη κι είχε στην πλώρη του σκαλισμένη γοργόνα ξύλινη Άσπρο καϊκι που ήρθ’ απέναντι από τα μέρη μου κι ο καπετάνιος του τραγουδούσε το Τζιβαέρι μου Άδειασε ψάρια ο καπετάνιος από τ’ αμπάρια του κι έκατσε κι έλεγε για τον κόπο και τα χαμπάρια του έβαλε κι ήπιε κι από τη στάμνα σε ακροκέραμο και το τραγούδι του αντηχούσε στη Νέα Πέραμο Άσπρο καϊκι που ήρθ’ απέναντι από τα μέρη μου κι ο καπετάνιος του τραγουδούσε το Τζιβαέρι μου Έγειρ’ η στάμνα του και δακρύζει το κεχριμπάρι του γέμισε η θάλασσα με φωτάκια απ’ το φεγγάρι του ο καπετάνιος αποκοιμήθηκε και ξημέρωσε τότε τραγούδησε η γοργόνα κι η μέρα μέρωσε Άσπρο καϊκι που ήρθ’ απέναντι από τα μέρη μου κι ο καπετάνιος του τραγουδούσε το Τζιβαέρι μου | Однажды вечерком к гаваньке у Неа Перамос византийский подошёл кораблик из Пергама с луной, окрашенной золотым на кувшине глиняном и была у него на носовой части русалка, вырезанная из дерева. Белый парусник, который пришёл из моих краев, и капитан его воспевал Сокровище моё... Опустошил от рыбы капитан трюмы свои и присел и рассказывал об усталости и новости свои, налил и выпил и из кувшина на черепице и песня его отдавалась эхом в Неа Перамос... Белый парусник, который пришёл из моих краев, и капитан его воспевал Сокровище моё... Склонился кувшин его и сочится янтарное его вино, наполнилось море огоньками от луны его; капитал заснул и рассвело, тогда запела русалка и день смягчился... Белый парусник, который пришёл из моих краев, и капитан его воспевал Сокровище моё... | |
Panselinos © 25.03.2013 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info