Zeibekiko dell' arcangelo | ||
Του βάζεις δύσκολα του κόσμου αυτού του άμυαλου και ξενυχτάς με το ζεϊμπέκικο του αρχάγγελου γελάς με γέλιο δυνατό κι όποιος αντέξει μετά ζητάς σιωπή που δε σηκώνει λέξη Μοναχική και σπάνια γυρνάς μεσ’ στα Βαλκάνια ανέμους να θερίσεις σαν Παναγιά σ’ έναν τεκέ ψάχνεις του κόσμου το λεκέ για να τον καθαρίσεις Μελαχροινούς Θεούς τις νύχτες ονειρεύεσαι και μ’ όποιον ήλιο σεργιανάς τον ερωτεύεσαι οχτώ μποφώρ κι οι δράκοι βγήκανε στο κύμα παίρνεις μελάνι και φτερό και γράφεις ποίημα Μοναχική και σπάνια γυρνάς μεσ’ στα Βαλκάνια ανέμους να θερίσεις σαν Παναγιά σ’ έναν τεκέ ψάχνεις του κόσμου το λεκέ για να τον καθαρίσεις Μοναχική και σπάνια γυρνάς μεσ’ στα Βαλκάνια ανέμους να θερίσεις σαν Παναγιά σ’ έναν τεκέ ψάχνεις του κόσμου το λεκέ για να τον καθαρίσεις | Metti in difficoltà questo mondo sconsiderato e passi la notte con lo zeibekiko dell' arcangelo ridi con riso forte e chi resisterà poi cerchi un silenzio che non si leva parola Sola e rara vai in giro per i Balcani a falciare venti come una Madonna in una fumeria cerchi lo sporco del mondo per pulirlo Ti sogni Dei scuri di notte e ti chiedi con quale sole stai passeggiando un vento forza oto e sono usciti sull' onda prendi inchiostro e penna e scrivi una poesia Sola e rara vai in giro per i Balcani a falciare venti come una Madonna in una fumeria cerchi lo sporco del mondo per pulirlo Sola e rara vai in giro per i Balcani a falciare venti come una Madonna in una fumeria cerchi lo sporco del mondo per pulirlo | |
Alessio Miranda © 25.03.2013 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info