Вече | ||
Έφυγες και πήγες μακριά, σύννεφα σκεπάσαν την καρδιά, σβήσαν απ’ τα χείλη τα τραγούδια, γύρω μαραθήκαν τα λουλούδια. Και τα δειλινά μια φωνή μου ψιθυρίζει μυστικά δε θα γυρίσεις πια. Στους μεγάλους δρόμους περπατώ, με το βλέμμα μου σ’ αναζητώ, λες κι αντιλαλούν τα βήματά σου και ο πόνος με τραβάει κοντά σου. Και τα δειλινά μια φωνή μου ψιθυρίζει μυστικά δε θα γυρίσεις πια. Στα κλαδιά σωπαίνουν τα πουλιά, έρημη η παλιά μας η φωλιά, φύτρωσε στην πόρτα μας χορτάρι, απ’ τα χέρια μου σ’ έχουνε πάρει. Μα τα δειλινά μια φωνή μου ψιθυρίζει μυστικά δε θα γυρίσεις πια. | Отишао си далеко облаци су прекрили срце са усана је нестала песма и свуда около је увело цвеће а кад дође вече неки глас ми шапуће у поверењу да се никад нећеш вратити Шетам огромним улицама погледом те тражим као да одјекују твоји кораци и бол ме вуче теби а онда дође вече и неки глас ми шапне у поверењу да се никад нећеш вратити На гранама птице не певају пусто је наше старо гнездо израсла је трава испред наших врата отргли су те из мојих руку а онда дође вече и неки глас ми шапне у поверењу да се никад нећеш вратити | |
neraidaBGD, Ivana © 25.03.2013 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info