Hamlet of the moon
Ξεγέλασες τους ουρανούς με ξόρκια μαύρη φλόγα
Πως η ζωή χαρίζεται χωρίς ν’ ανατραπεί
Κι όλα τα λόγια των τρελών που ήταν δικά μας λόγια
Τα μάγευες με φάρμακα στην άσωτη σιωπή
Πενθούσες με τους έρωτες γυμνός και μεθυσμένος
Γιατί με τους αθάνατους είχες λογαριασμούς
Τις άριες μιας όπερας τραύλιζες νικημένος
Μιας επαρχίας μαθητής μπροστά σε δυο χρησμούς
Τι ζήλεψες τι τα θελες τα ένδοξα Παρίσια
Έτσι κι αλλιώς ο κόσμος πια παντού είναι τεκές
Διεκδικούσες θαύματα που δίνουν τα χασίσια
Και παραισθήσεις όσων ζουν μέσα στις φυλακές
Και μια βραδιά που ντύθηκες ο Άμλετ της Σελήνης
Έσβησες μ’ ένα φύσημα τα φώτα της σκηνής
Και μονολόγους άρχισες κι αινίγματα να λύνεις
Μιας τέχνης και μιας εποχής παλιάς και σκοτεινής
You cheated the skies with spells black flame
That life is given without being reversed
And all the crazies' s words that were our words
You witched them with medicines in the dissipated life
You were mourning with loves naked and drunk
Because you had accounts with the immortals
You were stuttering defeated the arias of an opera
Student of a province in front of two oracles
What did you envy what did you want the renowned Paris'es
Anyway the world is everywhere opium den
You were vindicating miracles that hashish are giving
And illusions of all those who live in the prisons
And a night that you dressed up as Hamlet of the moon
You turned off with a blow the lights of the stage
And you started monologues and to solve enigmas
Of an art's and an old and dark time's
onurevi © 25.03.2013