Bitte
Περπάτησα πάρα πολύ
και τα φτερά μου τα `χω χάσει.
Μα εσύ που δεν πατάς στη γη
καν’ την ψυχή μου να πετάξει...
Μ’ ένα αερόστατο να πάμε στο φεγγάρι,
ένα αεράκι να μας πάρει...
Φωτιά κι αέρας να κάνουμε δική μας
τη μικρή ζωή μας...
Είναι η καρδιά μου μια αυλή
σ’ ένα κελί που όλο μικραίνει.
Μα εσύ που έχεις το κλειδί
έλα και πες μου το "γιατί"...
Σε κάποια θάλασσα που ο ήλιος τη ζεσταίνει,
το όνειρό μου ξαποσταίνει...
Νερό κι αρμύρα να κάνουμε δική μας
τη μικρή ζωή μας...
Έχω ένα κόμπο στο λαιμό
και μια θηλιά που όλο στενεύει.
Έλα και κάνε μουσική
την τρέλα που με διαφεντεύει...
Κι αν είναι οι νότες και οι λέξεις αφελείς,
τραγούδησέ τες να χαρείς...
Μ’ ένα τραγούδι να κάνουμε δική μας
τη μικρή ζωή μας...
Ich bin sehr viel gelaufen
und meine Flügel habe ich verloren.
Aber du, der du nicht auf Erden gehst,
bring meine Seele dazu, dass sie fliegt...
Dass wir mit einem Ballon zum Mond fliegen,
ein Luftzug soll uns mitnehmen...
Feuer und Wind, damit wir einen Eigenbeitrag leisten
unser kleines Leben...
Mein Herz ist wie ein Hof
in einer Zelle, die alles kleiner macht.
Aber du, der du den Schlüssel hast,
komm und erklär mit das "Warum"...
In irgendeinem Meer, das warm ist von der Sonne,
ruht sich mein Traum aus...
Wasser und Salzlake, damit wir einen Eigenbeitrag leisten
unser kleines Leben...
Ich habe einen Knoten im Hals
und eine Schlinge, die alles zuschnürt.
Komm und mach Musik
die Verrücktheit, die mich schützt...
Selbst wenn die Noten und die Worte naiv sind,
sing sie, damit du Freude machst...
Mit einem Lied, damit wir einen Eigenbeitrag leisten
unser kleines Leben...
lipsia © 25.03.2013