Икаријска
Χρόνια και χρόνια τώρα τριγυρνώ
σαν πουλί περιπλανώμενο
μες την ξενιτιά μες τη μοναξιά
που δεν την αντέχω άλλο πια
γιατί νοσταλγώ γιατί λαχταρώ
την αγάπη μου και το χωριό
Και η αγάπη μου στην Ικαριά
έχει μαύρο πόνο στην καρδιά
δίχως συντροφιά δίχως αγκαλιά
δίχως τα γλυκά μου τα φιλιά
κι αφού με πονά κι αφού μ’ αγαπά
είναι κρίμα να `ναι μοναχιά
Να πάρω θέλω την απόφαση
και θα πάω στ’ όμορφο νησί
θέλω να της πω πως την αγαπώ
και μια μέρα θα την παντρευτώ
μες την Ικαριά μια γλυκιά βραδιά
θα το κάψουμε με τα βιολιά
Και θα χορέψουμε μαζί κι οι δυο
το σκοπό τον Ικαριώτικο
θα γλεντήσουμε, θα μεθύσουμε
τους καημούς θα λησμονήσουμε
μες την Ικαριά και σαν τα πουλιά
θα `χουμε κι οι δυο ζεστή φωλιά
Годинама већ лутам,
из једног места у друго, као птица,
у туђини, у самоћи
коју више не подносим,
јер много желим, јер ми недостаје
моја љубав и село.
А моја љубав је на Икарији,
с тугом у срцу,
без друга, без загрљаја,
без мојих слатких пољубаца
и пошто пати за мном и воли ме,
штета је да буде усамљена.
Донео сам одлуку
и отићи ћу на прелепо острво.
Желим да јој кажем да је волим
и да ћемо се једног дана венчати,
једне дивне вечери на Икарији
проводићемо се уз виолине.
И играћемо обоје, заједно
уз познату икаријску песму,
забавићемо се, напићемо се
да заборавимо на јаде,
и као птице на Икарији
нас двоје ћемо имати топло гнездо.
τυχερούλα © 25.03.2013