Mare
Παράμ παράμ παράμ γυρνάω χορεύω στην άμμο του χειμώνα με τα φύκια τη θάλασσα που αρρώστησε γιατρεύω και κάνω με τα αστέρια σκουλαρίκια Παράμ παράμ παράμ παραμονεύει στο πέλαγο του χρόνου το καράβι μιαν άγκυρα η ζωή μου ζητανεύει το βάθος του έρωτα της να συλλάβει Θάλασσα μάνα αρμύρα μου εσύ γαλάζια μοίρα για παραμάνα στον ώμο χρυσή τον ήλιο πήρα θάλασσα μνήμη μαύρο μου ασήμι πάρ’ την καρδιά μου και κάν’ την νησί του ανέμου αγρίμι Θάλασσα μάνα αρμύρα μου εσύ γαλάζια μοίρα για παραμάνα στον ώμο χρυσή τον ήλιο πήρα θάλασσα μνήμη μαύρο μου ασήμι πάρ’ την καρδιά μου και κάν’ την νησί του ανέμου αγρίμι Παράμ παράμ παράμ παραμυθένιο ναυάγιο μες στα σύννεφα η σελήνη κορμί του Ποσειδώνα σιδερένιο ποιο πέτρινο μουσείο να σε κλείνει Θάλασσα μάνα αρμύρα μου εσύ γαλάζια μοίρα για παραμάνα στον ώμο χρυσή τον ήλιο πήρα θάλασσα μνήμη μαύρο μου ασήμι πάρ’ την καρδιά μου και κάν’ την νησί του ανέμου αγρίμι		Torno, torno, torno, torno ballo sulla spiaggia d' inverno con le alghe curo il mare che si è ammalato e faccio orecchini con le stelle Sta in, sta in, sta in, sta in agguato la nave nel mare del tempo la mia vita mendica un' ancora per concepire la profondità del suo amore Mare tu madre destino mio destino azzurro ho messo il sole in spalla come una spilla d'oro mare ricordo, argento mio nero prendi il mio cuore e aprilo in due fiera del vento Mare tu madre destino mio destino azzurro ho messo il sole in spalla come una spilla d'oro mare ricordo, argento mio nero prendi il mio cuore e aprilo in due fiera del vento La lu, la lu, la lu, la luna un naufragio fiabesco tra le nuvole corpo ferroso di Poseidone quale museo di petra ti rinchiuderà? Mare tu madre destino mio destino azzurro ho messo il sole in spalla come una spilla d'oro mare ricordo, argento mio nero prendi il mio cuore e aprilo in due fiera del vento
Alessio Miranda © 25.03.2013

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info