Samstag um Mitternacht
Πέρασες απ’ την αυλή μου κι έφυγες ξανά
Σαν κομήτης της ερήμου που φεγγοβολά
Σαν φτερούγα θα ξανάρθεις θα ξαναφανείς
Να σε δει ο γερακάρης και ο ποιητής
Ήσουν άγγελος ήσουν θάνατος ήσουνα ζωή
Όταν λιώσουνε τα χρόνια θα με δεις ξανά
Στα μαλλιά μου θα `χω χιόνια θα `χεις γιασεμιά
Θα `χω μνήμη του θανάτου μνήμη του καιρού
Που μεσάνυχτα Σαββάτου ήσουνα παντού
Ήσουν άγγελος ήσουν θάνατος ήσουνα ζωή
Πως περάσαν χίλιες μέρες κι ήρθε Κυριακή
Losgezogen von meinem Hof, bist du wieder weit weg gegangen
wie ein Komet der Wüste, der strahlt
wie ein Flügel wirst du wieder kommen und wieder erscheinen,
damit dich der Halter des Falken und der Poet sehen.
Du warst Engel, du warst Tod, du warst Leben
Wenn der Schnee schmilzt, wirst du mich wieder sehen
In meinen Haaren werde ich Schnee haben und du Jasmin
Ich werde Erinnerung an den Tod, Erinnerung an die Zeit haben
In der du am Samstag um Mitternacht überall warst
Du warst Engel, du warst Tod, du warst Leben
Als tausend Tage vorbei waren, kam der Sonntag
lipsia © 25.03.2013