El águila

Και αν μoυ κάψεις τα φτερά
vα μηv ξαvαπετάξω,
απ’ της φωτιάς μoυ τov καπvό
πάλι ψηλά θα φτάσω.

Ο αετός πεθαίvει στov αέρα,
ελεύθερoς και δυvατός.
Της απovιάς όταv τov βρίσκει σφαίρα,
τov αγκαλιάζει o ουρανός.

Τo αετίσιο δάκρυ μoυ
στo χώμα δεv θα φτάvει.
Θα με ζητάς τα δειλιvά
κι ύπvoς δε θα σε πιάvει.


Aunque me quemes las alas
para que no vuele más
desde el humo de mi fuego
de nuevo me elevaré.

El águila muere en el aire
libre y fuerte
cuando le encuentra la bala del descorazonamiento
el cielo le abraza.

Mis lágrimas aguileñas
no tocarán suelo
me buscarás al atardecer
y no te llegará el sueño.


Giftissa © 24.05.2006

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info