Хароне когато дойдеш
Χάρε σαν έρθεις να με βρεις την ώρα που κοιμάμαι
και θα με δεις στο ύπνο μου, μ’ εκείνη να μιλώ
κι αν θα με δεις στο πλάι της, ευτυχισμένος νά `μαι
τα διψασμένα χείλη της αν τύχει και φιλώ
Ασε με χάρε ξαναπέρνα το πρωί
αυτή την ώρα, την προσμένω μια ζωή.
Αν όμως δεις το χέρι της, να σφίγγει κάποιο άλλο
και μέσα σε μια κάμαρη γι’ αγάπη να μιλούν
κι αν δεις μες στην καρδούλα μου, παράπονο μεγάλο
κι απ’ τα θολά τα ματια μου, τα δάκρυα να κυλούν
Πάρε με χάρε, μη προσμένεις το πρωί
δεν είν’ ωραία, ούτε στ’ όνειρο η ζωή.
Хароне, когато дойдеш да ме взимаш докато спя,
и ме видиш на сън с нея да говоря,
и ако ме видиш до нея да съм щастлив
ако й пресъхнат устните и да ги целувам
Остави ме Хароне, мини отново сутринта
този час го очаквам цял живот.
Но ако видиш ръката й да стиска някой друг
и в някоя стая за любов да си говорят,
и ако видиш в сърцето ми болка голяма
и от мътните ми очи съзлите да се стичат
Вземи ме Хароне, не чакай до сутринта,
не е хубав, дори и на сън живота.
vinocherpeca, Κώστας © 25.03.2013