I can not believe it
Μέσα στη σιωπή ουρλιάζουν οι σειρήνες
φωνές από παντού τρυπάνε το μυαλό
φοβάμαι μην κοπείς με κάποια απ’ τις βιτρίνες
φοβάμαι μη βρεθείς μονάχη στο κενό
Ψάχνεις μια αγκαλιά μια πόρτα να ξεφύγεις
σα ψέμα να κρυφτείς να μη σε βρουν ξανά
μια έξοδο ζητάς μα όχι για να φύγεις
αλλά γιατί κανείς δε σε θυμάται πια
Δεν μπορώ να το πιστέψω
πως τέλειωσαν τα όνειρα εδώ
Τώρα είν’ αργά μη χάνεις καιρό
τώρα είν’ αργά να πεις δεν μπορώ
τώρα είν’ αργά πεθαίνεις θαρρώ
Δεν μπορώ να το πιστέψω
πως τέλειωσαν τα όνειρα εδώ
Όλα στο μηδέν κι εσύ με παρωπίδες
το μέλλον που ζητάς σε θέλει θεατή
σου κλείσαν τη φωνή σου κόψαν τις ελπίδες
να μη μιλάς ποτέ να μη ρωτάς γιατί
Into the silence howling sirens
voices from everywhere piercing the mind
I'm worried you might get cut by the windows
I'm afraid you find yourself alone in a space
Looking for a hug, a door to escape
like a lie to hide, not to be found again
looking for an exit but not to leave
but because no one remembers you anymore
I can not believe it
that the dreams ended here
Now it 's late, don’t lose time
now it 's late to say ‘I cannot’
now it 's late, you’re dying I think
I can not believe it
that the dreams ended here
All in zero and you with blinkers
the future that you ask for wants you a viewer
you’re silenced, your hopes cut down
never to talk, never asking why
theTempestAhead © 25.03.2013