Lapide (Y. Seferis)
Τα κάρβουνα μες στην ομίχλη
ήτανε ρόδα ριζωμένα στην καρδιά σου,
κι η στάχτη σκέπαζε το πρόσωπό σου κάθε πρωί.
Μαδώντας ίσκιους από κυπαρίσσια,
έφυγες το άλλο καλοκαίρι,
έφυγες το άλλο καλοκαίρι.
I carboni dentro la nebbia
erano rose radicate nel tuo cuore
e ogni mattina la cenere ricopriva il tuo volto.
Sfogliando ombre dai cipressi
te ne andasti l'estate successiva,
te ne andasti l'estate successiva.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 25.03.2013