Маяк
Τον φίλο μου το φάρο, τον πιο παλιό
απ’ όλους μου τους φίλους τον πιο καλό
μες στο βαθύ σκοτάδι παρακαλώ,
φέξε τον νυχτωμένο μου μυαλό.
Φώτισε τ’ όνειρό μου να θυμηθώ
τη ρότα μου να πάρω, να ξαναβρώ
να λάμψει σαν αλήθεια, άνοιξε το φως
συ που `σαι τόσο μόνος κι είσαι σοφός.
Να λάμψει σαν αλήθεια, άνοιξε το φως
συ που `σαι τόσο μόνος κι είσαι σοφός.
Друга своего - маяк, самого старого,
из всех моих друзей самого лучшего
в глубокой темноте прошу:
озари погруженный во мрак мой разум!
Посвети, мечту мою чтобы я вспомнил,
курс чтобы взял, чтобы снова нашёл!
Воссияй, словно истина, пролей свет,
ты, который так одинок и мудр.
Воссияй, словно истина, пролей свет,
ты, который так одинок и мудр.
Panselinos © 25.03.2013