Ещё раз за неё

Φίλε, μη με ρωτάς τι έχω
φίλε, μακριά της δεν αντέχω
Όλα της τα’χα δώσει όλα
όμως για κείνη πίνω τώρα

Άλλο ένα για εκείνη
που σε μια βραδιά με σβήνει
και κομμάτια κάνει τώρα
την καρδιά μου
Άλλο ένα και θα φύγω
το ξημέρωμα σε λίγο
μεθυσμένο θα με βρει
στη μοναξιά μου

Φίλε, μεγάλωσαν τα βράδια
είναι η αγκαλιά μου άδεια
Κι όμως την αγαπάω ακόμα
πίνω γι’αυτήν και είμαι λιώμα


Друг, не спрашивай меня, что со мной.
Друг, вдали от неё я не выдерживаю.
Всё ей отдал, всё,
однако, за неё пью сейчас.

Ещё раз за неё,
которая за один вечер меня стирает,
и вдребезги разбивает теперь
моё сердце.
Ещё раз и я уйду,
рассвет скоро,
опьяневшим он меня найдёт
в одиночестве моём...

Друг, увеличились вечера,
объятья мои пусты.
И всё же, её люблю пока,
пью за неё и я подавлен.

Panselinos © 25.03.2013

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info