Gli ultimi segnali | ||
Τα τελευταία σήματα εκείνων που χαθήκανε ήταν φωνές στα σύρματα πουλιών που λαβωθήκανε. Σήματα μιας κατάνυξης και μιας χαμένης άνοιξης. Τα τελευταία σήματα μοιάζαν σαν εμβατήριο μα έχει η ζωή παράσιτα κι ο αγέρας δηλητήριο. Τα τελευταία σήματα εκείνων που ήταν θύματα. Τα τελευταία σήματα μιας νιότης που βιαζότανε χαθήκανε στα βήματα ενός στρατού που ερχότανε. Ενός στρατού μιας μοναχής σκοτεινιασμένης εποχής. | Gli ultimi segni di quelli che sono andati perduti erano voci sui fili di uccelli che erano stati feriti. Segni di raccoglimento e di una primavera perduta. Gli ultimi segni sembravano una marcia ma la vita ha turbamenti e il vento veleno. Gli ultimi segni di quelli che erano vittime. Gli ultimi segni di una gioventu' passata in fretta e persa nei passi di un esercito che era venuto. Di un esercito di una unica epoca buia. | |
roberto patritti, roberto patritti © 31.05.2006 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info