Кап по кап

Ακούω το τραγούδι της βροχής
δεν έχει όργανα και στίχους
έχει ρυθμό της προσμονής
και κάτι λυπημένους ήχους.

Και νομίζω πως έρχεσαι κοντά μου σταγόνα σταγόνα
και νομίζω πως έρχεσαι της ψυχής μου αξέχαστη εικόνα
και νομίζω πως έρχεσαι κοντά μου σταγόνα σταγόνα
και νομίζω πως έρχεσαι στη ζωή μου ν’ αλλάξεις το χρώμα.

Ακούω το τραγούδι της βροχής
κι ακούω βήματα στη σκάλα
μες στη γαλήνη της σιωπής
ξυπνάνε και χιλιάδες άλλα.


Слушам песму кише,
нема инструмената ни речи,
има ритам ишчекивања
и некакве тужне тонове.

И чини ми се да ми долазиш, кап по кап,
и чини ми се да долазиш, незаборавна слико душе моје,
и чини ми се да ми долазиш, кап по кап,
и чини ми се да долазиш, да мом животу промениш боје.

Слушам песму кише
и на степеништу чујем кораке,
и у спокоју тишине
хиљаде нових се буде.

τυχερούλα © 25.03.2013

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info