Errante | ||
Χαθήκανε και το νερό τους έφερε ως εδώ Αδέσποτα χωρίς χαρτιά με πρόσωπα στεγνά "Εγώ που χρόνια τώρα τριγυρνώ σαν πουλί περιπλανώμενο μες στη μοναξιά, μες στην ξενιτιά που δεν την αντέχω άλλο πια..." Ξένος ήμουνα κι εγώ πριν γίνω αφεντικό πριν χτίσω και φτιαχτώ πριν μάθω να ξεχνώ Ξένος ήμουνα αλλά εσύ είσαι ο ξένος πια και δίπλα μου όπως ζεις τη μέρα μου ενοχλείς Χαθήκαμε μες στην κοιλιά μιας μάνας που ξεχνά Κι απ’το εμείς το ξένο εγώ μου λέει να μισώ | Si persero e l'acqua li ha portati fin qui Randagi senza documenti con i volti disseccati "Io che da anni ormai vago come un uccello errante dentro la solitudine, in terre straniere che non le sopporto più ... " Ero uno straniero anch'io prima di diventare il capo prima di costruire e di ricompormi prima d'imparare a dimenticare Ero uno straniero, sennonchè ora lo straniero sei tu e vivendo accanto a me m'infastidisci la giornata Ci perdemmo nell'utero di una madre che dimentica E dal "noi", lo straniero "io" mi istiga ad odiare | |
Chris_firenze © 25.03.2013 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info