Kolmetoista liekkiä
Θ’ ανάψω δεκατρείς φωτιές
Μια και δε φάνηκε απόψε το φεγγάρι
Κι ο πιο παλιός μου αμανές
Απ’ το βαθύ σου ύπνο θα `ρθει να σε πάρει.
Και στη δωδέκατη φωτιά
Όλα τα ρούχα που φοράς θα κάψω φως μου
Κι από το στήθος μου βαθιά
Θα βγει λυγμός ν’ ανάψει
Τις φωτιές του κόσμου.
Να μην αργήσεις
Κι όταν ξυπνήσεις
Τη φλόγα της καρδιάς
Έλα να σβήσεις
Να μην αργήσεις
Κι όταν μ’ αφήσεις
Να τάξεις της φωτιάς
Πως θα γυρίσεις.
Θ’ ανάψω δεκατρείς φωτιές
και θα διαλέξω το αστέρι που σου μοιάζει
Θα πω στη νύχτα τρεις φορές
Το όνομά σου με παράπονο και νάζι
Κι από τον ύπνο σου θα βγεις
Θ’ ακολουθήσεις το τραγούδι της ψυχής μου
Σ’ ένα άλλο όνειρο θα μπεις
Αυτό που διάλεξε ο νοτιάς και το κορμί μου
Sytytän kolmetoista liekkiä
Koska ei näkynyt tänäiltana kuuta
Ja vanhin kaunani
Syvästä unestasi tulee sut hakemaan.
Ja kahdennessatoista liekissä
Kaikki pitämäsi vaatteet poltan rakkaani
Ja rinnastani syvältä
Nousee huokaus sytyttämään
Liekit maailman.
Älä myöhästy
Ja kun heräät
Liekki sydämen
Tule sammuttamaan
Älä myöhästy
Ja kun mut jätät
Lupaa liekille
Että palaat.
Sytytän kolmetoista liekkiä
Ja valitsen tähden joka sua muistuttaa
Sanon yöhön kolme kertaa
Nimesi tuskin ja kiusoitellen
Ja unestasi heräät
Seuraat laulua sieluni
Toiseen uneen vaivut
Siihen jonka valitsi etelätuuli ja vartaloni
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 08.05.2013