Kiittämätön
Δε ρώτησες τόσον καιρό για μένα
πώς πέρασα, τρελή, στην ξενιτιά
σ’ αγάπησα, δυστύχησα για σένα
και σέρνομαι, κακούργα, μακριά
Τα βάσανά μου μ’ έριξαν στα ξένα
και μ’ έχουν της ζωής κατάδικο
αχάριστη, δεν πόνεσες για μένα
κι αυτό το βρίσκω να `ναι άδικο
Μου είπανε πως ζεις ευτυχισμένη
θεότρελη, στα πλούτη κολυμπάς
μα μια κατάρα πάντα θα σε δέρνει
του προδομένου ο πόνος της καρδιάς
Et kysynyt aikoihin minusta
kuinka voin, hullu, ulkomailla
sua rakastin, murehduin vuoksesi
ja kulkeudun, onneton, kauas
Kärsimykseni mut heittivät vieraisiin maihin
ja oon elämän rikollinen
kiittämätön, et säälinyt minua
ja sitä pidän vääränä
Mulle kertoivat että elät onnellisena
pähkähullu, rikkauksissa uit
mutta yksi kirous aina sua vaivaa
petetyn sydämen tuska
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 08.05.2013