Naufragi
Εξόριστος στην όγδοη λεωφόρο
πληρώνω της αλήθειας μου το φόρο
και κάθε που η ανάγκη με προστάζει
αυτή η λέξη πόσο με τρομάζει.
Σώπασαν τα πουλιά του παραδείσου
το ίδιο και μαζί σου και χωρίς σου
τα φώτα αυτού του δρόμου μην ανάψεις
να λες πως μ’ αγαπάς μόνο μην πάψεις.
Γιατί μόνο δάκρυα, μόνο δάκρυα
και η ζωή μου αμέτρητα ναυάγια
μόνο δάκρυα, μόνο δάκρυα
και η ζωή μου αμέτρητα ναυάγια.
Βουλιάζει η ψυχή μου κάθε τόσο
σε θέλω μα δεν έχω να σου δώσω
παλεύω μ’ ένα τίποτα στο πλάι
το τέλος μου με βλέπει και γελάει.
Αρρώστησε το αίμα μου στις φλέβες
μετράω της θητείας μου τις μέρες
οι ένοχοι ποτέ δε θα πληρώσουν
και σ’ ένα Γολγοθά θα με σταυρώσουν.
Γιατί μόνο δάκρυα, μόνο δάκρυα
και η ζωή μου αμέτρητα ναυάγια
μόνο δάκρυα, μόνο δάκρυα
και η ζωή μου αμέτρητα ναυάγια.
Esule nell' ottavo viale
pago il mio tributo di verità
e ogni volta che il bidogno me lo impone
quella parola quanto mi spaventa
Si sono zittiti gli uccelli del paradiso
è lo stesso con o senza di te
non accendere le luci di questa strada
solo non smettere di dire che mi ami
Perchè solo lacrime, solo lacrime
e la mia vita naufragi infiniti
perchè solo lacrime, solo lacrime
e la mia vita naufragi infiniti
La mia anima ogni tanto affonda
ti voglio ma non ho da darti
combatto con un niente al fianco
la mia fine mi vede e ride
Si è ammalato il mio sangue nelle vene
conto i miei giorni di servizio
i colpevoli non pagheranno mai
e mi crocefiggeranno su un Golgota
Perchè solo lacrime, solo lacrime
e la mia vita naufragi infiniti
perchè solo lacrime, solo lacrime
e la mia vita naufragi infiniti
Alessio Miranda © 08.05.2013