My old coat
Έχω πέσει και κλαίω στο παλιό μου παλτό
που το είχα ξεχάσει στο πατάρι κλειστό
μες στις τσέπες του είχε ψιχουλάκια από σνακ
και στη φόδρα του θέση για τον δρόμο κονιάκ
Τόσες κρύες στιγμές στη καρδιά μου ζεστές
μέσα στο σινεμά και στους δρόμους μετά
μου `μαθε τα ταξίδια να αλητεύω εν ψυχρώ
να περνάω καλά και με χάλια καιρό
το παλιό μου παλτό
Κι έσβηνε το τσιγάρο στο υγρό πάνω χώμα
σ’ ένα υπόστεγο κάτσαμε και γίναμε λιώμα
και μια νύχτα τρελή σ’ ένα άδειο βαγόνι
μείναμε ως το πρωί και έξω έριχνε χιόνι
Πώς περάσαν τα χρόνια τι είναι αυτά που φορώ
ποιο σατέν ποιο μετάξι θα με βγάλει χορό
το παλιό μου παλτό το χαρίζω σε `σένα
να προσέχεις μικρή μου γιατί μοιάζει σ’ εμένα
γιατί μοιάζει σε `μένα
Κι έσβηνε το τσιγάρο στο υγρό πάνω χώμα
σ’ ένα υπόστεγο κάτσαμε και γίναμε λιώμα
το παλιό μου παλτό το χαρίζω σε `σένα
να προσέχεις μικρή μου γιατί μοιάζεις σ’ εμένα
I'm lying, crying on my old coat
which I'd forgotten locked up in the attic
Inside its pockets were cramps from snacks
and in its lining a place for brandy for the road
So many cold moments, warm in my heart
In the cinema and at the streets later on
it taught me the journeys, to wander cold-blooded
to have a good time despite the bad weather
my old coat
And the cigarette was dying out on the wet soil
we sat under a shelter and got wasted
and a crazy night in an empty waggon
we stayed till morning while outside it was snowing
How have the years gone by, what am I wearing now
which satin, which silk will dress me up for dance
I give my old coat out to you
be careful, my little girl, because it is just like me
it is just like me
An the cigarette was dying out on the wet soil
we sat under a shelter and got wasted
I give my old coat out to you
be careful, my little girl, because you are just like me
paren8esis © 08.05.2013