L'envoutement de la mer
Ώρες ατέλειωτες τη θάλασσα κοιτάζεις
και τ’ άγρια κύματα να σκάνε στην ακτή.
Σαν του χειμώνα τα πουλιά χρώματα αλλάζεις
κι εγώ στους κύκλους των ματιών σου έχω κλειστεί.
Άλλος γυρεύει άγκυρα κι άλλος πανί,
ότι προσμέναμε δεν λέει να φανεί.
Η νύχτα μάγισσα γριά χαμογελάει,
νησιά κοράλλια μας πουλάει.
Ποιος άλλαξε του χρόνου τη ροή,
ποιος έλυσε της θάλασσας τα μάγια;
Μη μου αρνηθείς αυτή την εκδρομή,
κι ας είναι να γυρίσουμε ναυάγια.
Άλλος γυρεύει βάλσαμο κι άλλος πληγή,
ειν’ οι αλήθειες όσοι οι άνθρωποι στη γη.
Η νύχτα μάγισσα γριά χαμογελάει,
νησιά κοράλλια μας πουλάει.
Des heures interminables, tu regardes la mer
Et les vagues sauvages qui s’écrasent sur le rivage.
Comme les oiseaux d’hiver, tu changes de couleurs
Et moi, je suis prisonnier des cercles de tes yeux
Certains cherchent une ancre et d’autres une voile
Tout ce qu’on attendait n’est pas venu
La nuit telle une vieille sorcière sourit
Et nous vend des îles coralliennes.
Qui a changé le cours du temps,
Qui a désenvouté la mer?
Ne me refuse pas cette excursion,
Même si on est des épaves au retour.
Certains cherchent un baume et d’autres une blessure
Autant de vérités que de gens sur terre
La nuit telle une vieille sorcière sourit
Et nous vend des îles coralliennes.
gkasioni © 08.05.2013