Говориш много, али мало чиниш
Μου λες πως όσα με πληγώνουν θα τα σβήσεις
και μια ζωή καινούρια δίπλα μου θ’ αρχίσεις.
Λες πως για όλα αναλαμβάνεις την ευθύνη.
Μα πώς να σου `χω, τελικά, εμπιστοσύνη;
Λες πολλά, μα λίγα κάνεις,
καθημερινά με χάνεις.
Με περνάς με υποσχέσεις,
μα έτσι δεν κρατούν οι σχέσεις.
Λες πολλά, μα λίγα κάνεις,
θες απλά να με τρελάνεις.
Φτάνουν τώρα πια οι λέξεις,
κάποιον άλλον βρες να παίξεις.
Μου λες ποτέ ξανά πως δε θα με προδώσεις,
κι ό,τι μου στέρησες διπλά θα μου το δώσεις.
Λες πως αξίζουμε μια δεύτερη ευκαιρία,
μόνο τα λόγια, όμως, δε θέλουν ευτυχία.
Кажеш да ћеш избрисати све што ми је нанело бол
и да ћеш уз мене започети нов живот.
Кажеш да за све преузимаш одговорност.
Али како, коначно, да ти поверујем?
Говориш много, али мало чиниш,
сваким даном ме губиш.
Купујеш ме обећањима,
али тако не опстају везе.
Говориш много, али мало чиниш,
хоћеш, једноставно, да ме излудиш.
Доста је било приче,
нађи неког другог да обмањујеш.
Кажеш ми да ме никад више нећеш издати
и све чега си ме лишила да ћеш ми двоструко надокнадити.
Кажеш да смо вредни да покушамо још једном,
али само речи не доносе срећу.
τυχερούλα © 08.05.2013