Uzdišem
Γύρω μου το κενό.
Τίποτα φωτεινό.
Απούσα μια ματιά.
Παρούσα η μοναξιά.
Γύρω μου το κενό,
που το `στησα εγώ.
Ο κόσμος μου φωτιά
και μου `γινε θηλιά.
Τρέχουν τα λεπτά κι οι δείκτες,
πάντα φέρνουν κρύες νύχτες, μάτια μου...
Μόνος μου, αναστενάζω
και τα λάθη μου δικάζω.
Ξέρω έφταιξα εγώ
για το σπίτι τ’ αδειανό...
Μόνος μου, αναστενάζω,
κάθε νύχτα δάκρυ στάζω.
Άκρη μόνος μου δεν βγάζω
και τα λάθη μου φωνάζω...
Τύχη μου, σου ζητώ,
να βγάλεις στο χορό
τη μαύρη μου ψυχή
μιαν άλλη για να βρει.
Τύχη μου, σε ξυπνώ,
σαν τον κατακλυσμό,
να ρίξεις τα φιλιά,
να λάμψει η καρδιά.
Oko mene praznina.
Nigde svetla
Nema nijednog pogleda
Dobio sam samoću
Oko mene je praznina
Za koju sam sam kriv
Moj svet je vatra
I guši me
Lete minuti i kazaljke
Uvek donose hladne noći, oko moje...
Sam sam, uzdišem
I sudim svojim greškama
Znam, ja sam kriv
Što je kuća prazna
Sam sam, uzdišem
Svake noći lijem suze
Sam ne mogu da se snađem
I govorim svoje greške na glas
Srećo moja, tražim ti
Da zapleše
Moja crna duša
Neku drugu da nađe
Srećo moja, budim te
Kao kataklizmu
Da ga zaspeš poljupcima
Da zasija srce
anchee89 © 08.05.2013