Жалим

Έρχονται νύχτες που για σένα πονάω,
έρχονται μέρες που για σένα μιλάω,
έρχονται ώρες που για σένα πεθαίνω,
έρχονται ώρες που για σένα ανασαίνω
και λυπάμαι, λυπάμαι...

Και λυπάμαι, λυπάμαι που ακόμα με πονάς,
και λυπάμαι, λυπάμαι που ακόμα με ξεχνάς,
και λυπάμαι, λυπάμαι που με κάνεις να πονώ,
και λυπάμαι, λυπάμαι που ακόμα σ’ αγαπώ.

Ακόμα σ’ αγαπάω, για σένανε πονάω,
μου λείπεις και πεθαίνω, για σένα αρρωσταίνω.
Ακόμα σ’ αγαπάω, τρελαίνομαι, τα σπάω,
για κοίτα με πως τρέχω, για σένα ανασαίνω.

Έρχονται ώρες που μ’ εσένα ξεχνιέμαι,
έρχονται μέρες με κανέναν δε μιλιέμαι,
έρχονται νύχτες που φοβάμαι εμένα,
έρχονται ώρες νύχτες μέρες στα χαμένα
και λυπάμαι, λυπάμαι...


Долазе ноћи кад патим због тебе,
долазе дани кад причам о теби,
долазе сати у којима умирем за тобом,
долазе сати у којима дишем за тебе
и жалим, жалим...

И жалим, жалим што ми и даље наносиш бол,
и жалим, жалим што ме и даље заборављаш,
и жалим, жалим што ме тераш да патим,
и жалим, жалим што те и даље волим.

Још те волим, за тобом патим,
недостајеш ми и умирем, због тебе болујем.
Још те волим, лудим, све ломим,
види ме како јурим, за тебе дишем.

Долазе сати у којима се заборавим с тобом,
долазе дани кад ми се ни са ким не прича,
долазе ноћи кад се бојим себе,
долазе сати у којима сам даноноћно изгубљен
и жалим, жалим...

τυχερούλα © 08.05.2013

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info