Le temps est révolu
Πάει ο καιρός, πάει ο καιρός
που ήταν ο κόσμος δροσερός
και κάθε αυγή ξεκινούσε μια πηγή
για να ποτίσει όλη τη γη
Ήρθανε νύχτες και βροχές
και χειμωνιάσαν οι ψυχές
και στο βαθύ το σκοτάδι έχει σταθεί
ένα παιδί να ζεσταθεί
Τώρα το δάκρυ κυλάει στο χώμα,
και πέρα απ’ το βοριά
ένα καράβι ρωτάει ακόμα
πού θα βρει στεριά
Πάει ο καιρός...
Le temps est révolu
Où le monde était dispos
Et où, pour désaltérer la terre,
Une source surgissait, à l’aube de chacune des journées.
Puis vinrent des nuits gorgées de pluies
Et les âmes ont hiberné.
Dans la profondeur des ténèbres,
un enfant demeure, attendant d’être réchauffé.
Désormais, les larmes courent sur la terre.
Vers le Nord, et bien au-delà,
Un navire s’interroge encore
Sur l’existence de ce rivage qu’il voudrait tant trouver δάκρυ
Le temps est révolu....
www.projethomere.com © 10.05.2013