Kuolemani on elämäsi
Ο θάνατός μου είναι η ζωή σου
επί πτωμάτων άνθρωπε πατάς
σαν το κατράμι μαύρη είν’ η ψυχή σου
και όταν εγώ πονώ εσύ γελάς
Την καταδίκη του φτωχού για σκέψου
που υποφέρει μέσα στη ζωή
λιγάκι άνθρωπε μου λογικέψου
και σβήσε πια του μίσους την οργή
Βαθειά συμπόνια θα πρεπε να δείξεις
και στο ζητιάνο πού 'διωξες σκληρά
και ας μη κοιτάς τα πλούτη σου να κρύψεις
μπορεί και συ να νιώσεις συμφορά
Kuolemani on elämäsi
yli ruumiiden ihminen astut
kuin terva musta on sielusi
ja kun minä kärsin sinä naurat
Tuomiota köyhän ajattele
kun kärsii elämässä
vähän ihmiseni mieti
ja sammuta jo vihasi kiihko
Syvää myötätuntoa pitäisi sun näyttää
kerjäläisellekin jolle käyttäydyit kovasti
äläkä yritä rikkauttasi kätkeä
saatat sinäkin tuntea onnettomuuden
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 27.04.2014