Pisaroittain
Σκάλα, σκάλα σ’ ανεβαίνω
σκάλα θα σε κατεβώ
η ζωή μου αντί για κύκλος
τριγωνάκι σκαληνό
Έρωτας κι όσο φωτίζει
σαν φεγγάρι στρογγυλό
πάντοτε θαρρείς και κρύβει
άλλο τόσο σκοτεινό
Στάλα, στάλα η ευτυχία
ή το δηλητήριο
τόνα ξεχειλίζει τ’ άλλο
στο ποτήρι που θα πιω
Porras, porras sua kiipeän
porras sua laskeudun
elämäni ympyrän sijaan
kolmikulmainen veistos
Rakkaus niin kuin valaiseekin
kuin kuu pyöreä
aina luulet sen kätkevän
saman verran pimeyttä
Pisaroittain onni
tai myrkky
toinen korvaa toisen
lasissa josta juon
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 27.04.2014