Sinä itsepäinen
Εσύ μ’ αυτά τα πείσματα κι εγώ μ’ αυτήν τη γνώση,
να ειδούμε ποιος από τους δυο, θε να το μετανιώσει.
Θυμάσαι όταν γύριζες στους δρόμους αλανιάρα,
για σένανε δεν έδινε κανένας μια δεκάρα.
Σε μένα τότε ερχόσουνα κι αγάπη μου ζητούσες,
και χίλιους όρκους έκανες, τρελά πως μ’ αγαπούσες!
Μ’ αλίμονον σε σένανε, αν τύχει και ξεπέσεις
και `ρθείς ακόμη μια φορά, στα χέρια μου να πέσεις!
Sinä itsepäinen ja minä tällä tiedolla,
näemmepä kumpi meistä kahdesta muuttaa mieltä.
Muistatko kun kiertelit katuja kulkuri,
sinusta ei kukaan antanut kymmendrakmaista.
Luokseni silloin tulit ja rakkauttani pyysit,
ja tuhannet valat vannoit, villisti että mua rakastaisit.
Mutta sua kurjaa, jos taas sattumalta sorrut,
ja tulet vielä kerran, käsiini putoat!
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 27.04.2014