Millä oikeudella
Με ποιο δικαίωμα μιλάς για τ’ όνομά μου,
με ποιο δικαίωμα απ’ τον ύπνο με ξυπνάς,
εσύ που έφυγες μακριά μου
και γκρέμισες τα όνειρά μου,
είν’ ειρωνεία για αγάπη να μιλάς.
Δεν είσαι τίποτα εσύ
για την καρδιά μου τη χρυσή,
δεν είσαι τίποτα αγάπη μου για μένα,
είσαι μονάχα μια πληγή
και μια ανάμνηση πικρή,
είσ’ ένα λάθος μου από τα περασμένα.
Με ποιο δικαίωμα ζητάς την αγκαλιά μου,
με ποιο δικαίωμα με σκέφτεσαι και κλαις,
εσύ που έφυγες μακριά μου
και γκρέμισες τα όνειρά μου,
είν’ ειρωνεία για αγάπη να μου λες.
Δεν είσαι τίποτα εσύ
για την καρδιά μου τη χρυσή,
δεν είσαι τίποτα αγάπη μου για μένα,
είσαι μονάχα μια πληγή
και μια ανάμνηση πικρή,
είσ’ ένα λάθος μου από τα περασμένα.
Millä oikeudella puhut nimestäni,
millä oikeudella unesta mut herätät,
sinä joka lähdit kauas luotani
ja raunioitit unelmani,
on ironiaa sun rakkaudesta puhua.
Et ole mitään sinä
sydämelleni kultaiselle,
et ole mitään rakkaani mulle,
olet vain haava
ja muisto katkera,
olet erehdykseni menneestä.
Millä oikeudella pyydät syliäni,
millä oikeudella mua ajattelet ja itket,
sinä joka lähdit kauas luotani
ja raunioitit unelmani,
on ironiaa sun rakkaudesta mulle puhua.
Et ole mitään sinä
sydämelleni kultaiselle,
et ole mitään rakkaani mulle,
olet vain haava
ja muisto katkera,
olet erehdykseni menneestä.
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 27.04.2014