Raunioina
Σε είχαν απ’ το σπίτι σου διωγμένη
και γύριζες στην μαύρη συμφορά,
σε πήρα όπως ήσουν ρημαγμένη
και σ’ έκανα καλή νοικοκυρά.
Δεν ήσουνα γυναίκα συ για μένα,
σε πήρα γιατί ήσουν ορφανή
μα πάνε όλα άδικα χαμένα,
γιατί εσύ δεν ήσουν ικανή.
Που έφυγες, τρελή, δε με πειράζει
μετανιωμένη, συ θε να βρεθείς,
μα τότε θα’ ναι αργά πια να το ξέρεις,
σαν θα γυρίσεις, μ’ άλλη θα με βρεις.
Sut oli heitetty kodistasi raunioina
ja kuljit mustassa onnettonuudessa,
sut otin kuin olit raunioina
ja susta tein hyvän emännän.
Et ollut nainen mua varten,
sut otin koska olit orpona
mutta menee kaikki turhaan pilalle,
koska sinä et ollut pätevä.
Että lähdit, hullu, ei kiinnosta
muuttuneena, sellaisena tulet,
mutta silloin on myöhäistä tiedä se,
kun palaat, toisen kanssa mut löydät.
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 27.04.2014