La pequeña Ralú
Σαράντα παλληκάρια στην άκρη του γιαλού
επαίξανε στα ζάρια τη μικρή Ραλλού
σ’ ανατολή σε δύση σε κόσμο και ντουνιά
ρωτάν ποιος θα κερδίσει την ομορφονιά
Μικρό το καλοκαίρι μεγάλος ο καιρός
κανείς όμως δεν ξέρει ποιος θα `ναι ο τυχερός
σαράντα παλληκάρια στην άκρη του γιαλού
επαίξανε στα ζάρια τη μικρή Ραλλού
Σαράντα παλληκάρια με λιονταριού καρδιά
ερίξανε στα ζάρια μια τρελή βραδιά
ζηλεύει το φεγγάρι και στέλνει απ’ τα βουνά
το μαύρο καβαλάρη που μας κυβερνά
Κι ο χάροντας σαν φίδι τραβάει την κοπελιά
σ’ αγύριστο ταξίδι σ’ ανήλιαγη σπηλιά
σαράντα παλληκάρια στην άκρη του γιαλού
εχάσανε στα ζάρια τη μικρή Ραλλού
Cuarenta mozos a la orilla del mar
se jugaban a los dados la pequeña Ralú.
Por el este y el oeste en la tierra y el mundo
preguntan quién ganará a la bella moza.
Pequeño el verano, grande la ocasión;
pero nadie sabe quién será el afortunado.
Cuarenta mozos a la orilla del mar
se jugaban a los dados la pequeña Ralú.
Cuarenta mozos con corazones de león
jugaban a los dados una noche loca.
Se pone celosa la luna y envía de los montes
al jinete negro que nos rige.
Y Caronte* cual sierpe se lleva a la muchacha
a viaje sin retorno a caverna sin sol.
Cuarenta mozos a la orilla del mar
perdieron a los dados la pequeña Ralú.
Avellinou © 29.07.2014