Fosse il 1821
Μου ξανάρχονται ένα ένα χρόνια δοξασμένα
να `τανε το 21 να `ρθει μια στιγμή
Να περνάω καβαλάρης στο πλατύ τ’ αλώνι
και με τον Κολοκοτρώνη να `πινα κρασί
Να πολεμάω τις μέρες στα κάστρα
και το σπαθί μου να πιάνει φωτιά
και να κρατάω τις νύχτες με τ’ άστρα
μια Τουρκοπούλα (ομορφούλα) αγκαλιά
Μου ξανάρχονται ένα ένα χρόνια δοξασμένα
να `τανε το 21 να `ρθει μια βραδιά
Πρώτος το χορό να σέρνω στου Μοριά τις στράτες
και ξοπίσω μου Μανιάτες και οι Ψαριανοί
Κι όταν λαβωμένος γέρνω κάτω απ’ τους μπαξέδες
να με ραίνουν μενεξέδες χέρια κι ουρανοί
Να πολεμάω τις μέρες στα κάστρα
και το σπαθί μου να πιάνει φωτιά
και να κρατάω τις νύχτες με τ’ άστρα
μια Τουρκοπούλα (ομορφούλα) αγκαλιά
Μου ξανάρχονται ένα ένα χρόνια δοξασμένα
να `τανε το 21 να `ρθει μια βραδιά
A uno a uno mi ritornano anni gloriosi
ah fosse che il Ventuno arrivasse per un momento
e trascorressi a cavallo per le ampie aie
e bevessi il vino insieme a Kolokotronis
e combattessi di giorno sugli spalti
e s'accendesse di fuoco la mia spada
e nelle notti stellate mi tenessi
una piccola turca (una bella ragazza) tra la braccia
A uno a uno mi ritornano anni gloriosi
ah fosse che il Ventuno arrivasse una sera
e aprissi per primo il ballo nelle strade di Morea
e dietro di me quelli del Mani e quelli di Psarà
E quando ferito mi rintanassi dentro gli orti
d'una pioggia di viole m'inondassero mani celesti
e combattessi di giorno sugli spalti
e s'accendesse di fuoco la mia spada
e nelle notti stellate mi tenessi
una piccola turca (una bella ragazza) tra la braccia
A uno a uno mi ritornano anni gloriosi
ah fosse che il Ventuno arrivasse per un momento
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 29.07.2014