Ode to Georgio Karaiskaki*
Η οθόνη βουλιάζει σαλεύει το πλήθος
εικόνες ξεχύνονται με μιας
πού πας παλληκάρι ωραίο σαν μύθος
κι ολόισια στο θάνατο κολυμπάς
Και όλες οι αντένες μιας γης χτυπημένης
μεγάφωνα και ασύρματοι από παντού
γλυκά σε νανουρίζουν κι εσύ ανεβαίνεις
ψηλά στους βασιλιάδες τ’ ουρανού
Ποιος στ’ αλήθεια είμαι εγώ και πού πάω
με χίλιες δυο εικόνες στο μυαλό
προβολείς με στραβώνουν και πάω
και γονατίζω και το αίμα σου φιλώ
Πού πας παλληκάρι πομπές ξεκινούνε
κι οι σκλάβες σου ουρλιάζουν στο βωμό
ουρλιάζουν τα πλήθη καμπάνες ηχούνε
κι ο ύμνος σου τραντάζει το ναό
Ποιος στ’ αλήθεια είμαι εγώ και πού πάω
με χίλιες δυο εικόνες στο μυαλό
οι προβολείς με στραβώνουν και πάω
και γονατίζω και το αίμα σου φιλώ
The screen sinks, the crowd moves
pictures suddenly overflow
where are you going, brave young man, beautiful as a myth
and straight toward death you swim
And all the antennas of a battered earth
megaphones and wireless radios everywhere
sweetly they sing you a lullaby and you rise
high among the kingdoms of the sky
Who am I truly and where am I going
with a thousand and two pictures in my mind
searchlights blind me and I go
and fall on my knees and kiss your blood
Where are you going, brave young man- processions are starting out
and your slaves are howling on the altar
they are howling, the crowds- church bells are echoing-
and your hymn rattles the temple
Who am I truly and where am I going
with a thousand and two pictures in my mind
searchlights blind me and I go
and fall on my knees and kiss your blood
Love Song for Greece, Eva Johanos © 29.07.2014