mamma sto' invecchiando
Τα ρούχα που δεν έμαθα να πλένω
τα βάζω στη σακούλα και σ’ τα φέρνω.
Ρωτάς για την καριέρα μου
τη νύχτα και τη μέρα μου
κι εγώ να σου μιλάω καταφέρνω.
Και σκέφτομαι που πίνω κόκα κόλα
για να `ναι πάντα ίδια αλλάζουν όλα.
Κι ανοίγω το ψυγείο σου,
το "έλα" και το "αντίο" σου
ζητούσα στη ζωή μου πάνω απ’ όλα.
Μαμά, πεινάω
μαμά, φοβάμαι
μαμά, γερνάω, μαμά.
Και τρέμω να `μαι αυτό που χρόνια ανησυχείς:
ωραία, νέα κι ατυχής.
Τα χρόνια που μεγάλωνες για μένα
να ξέρεις πως σου τα `χω φυλαγμένα.
Και τέλειωσα με άριστα
αλλά δεν έχω ευχάριστα,
όλα στον κόσμο είναι γραμμένα.
Τριάντα καλοκαίρια και χειμώνες
τις άγριες σού φέρνω ανεμώνες.
Και κοίτα, ένα μυστήριο
του κόσμου το κριτήριο
πως μοιάζουμε μου λέει σαν δυο σταγόνες.
Μαμά, πεινάω
μαμά, φοβάμαι
μαμά, γερνάω, μαμά.
Και τρέμω να `μαι αυτό που χρόνια ανησυχείς:
ωραία, νέα κι ατυχής.
I vestiti che non ho imparato a lavare
li metto nella busta e te li porto.
Chiedi della mia cariera
delle notti e delle mie giornate
e io sono in grado di parlarti.
E penso mentre bevo coca-cola
per essere tutto uguale cambia tutto.
E apro il tuo frigorifero,
il tuo "vieni" e il tuo "ciao"
desideravo sopra tutto nella mia vita.
Mamma, ho fame
Mamma, ho paura
Mamma, sto' invecchiando.
E tremo essere quello che per anni ti preoccupava:
bella, giovane e sfortunata.
Gli anni che crescevi per me
sappi che te li ho custoditi.
E mi sono laureata con la lode
pero' non ho notizie buone,
mamma, tutto nel mondo e' scritto.
Τrenta estati e inverni
ti porto le anemone selvaggie.
e guarda, un mistero
del mondo il criterio
che ci assomigliamo mi dice come due goccie.
Mamma, ho fame
Mamma, ho paura
Mamma, sto' invecchiando.
E tremo essere quello che per anni ti preoccupava:
bella, giovane e sfortunata.
hrakleitos © 24.06.2006