Venceremos (We will be victorious) | ||
Αποκομμένος απ’ όλους κι απ’ όλα σε μαγεμένη τροχιά πήρα το δρόμο να φύγω μα ήρθα τίποτα δε μ’ ακουμπά στον παράξενό μου χρόνο. Ξέρουμε πως είναι ψέμα μα ας γίνουμε τα δυο μας ένα να σ’ αγκαλιάσω να μ’ αγκαλιάσεις να ξεγελιέσαι να ξεγελιέμαι να σ’ αγαπήσω να μ’ αγαπήσεις έστω για λίγο για τοσοδούλι. Σα ζευγαρώνουν δυο βεγγαλικά μοιάζουν με μηνύματα τηλεπαθητικά στων προσώπων μας τις ζάρες. Με δίχως σημαίες και δίχως ιδέες δίχως καβάντζα καμιά ντύθηκε η μέρα τα γούστα της νύχτας και η ψυχή μου πηδά στου απέραντου την ψύχρα. Θες ν’ αγγίξεις την αλήθεια για βγες απ’ όξω απ’ τη συνήθεια σύρε κι έλα να με λούσεις κι ας είμαι της καθαρευούσης να σ’ αγκαλιάσω να μ’ αγκαλιάσεις έστω για λίγο για τοσοδούλι. Δρεπανηφόρα άρματα περνάν στις τσιμεντουπόλεις του θανάτου το συμβάν ασυγκίνητο σ’ αφήνει. Σου ξαναδίνω το είναι μου τώρα θωρακισμένε καιρέ με μια σκληρή παγερή τρυφεράδα σε πλησιάζω, μωρέ μ’ αυταπάτες πια δεν έχω. Ξέρουμε πως είναι ψέμα μα ας γίνουμε τα δυο μας ένα δες θα φτιάχνουμε στιχάκια να περπατάν σαν καβουράκια πλάγια κι ακριβά τα χάδια φως αχνό μες στα σκοτάδια Μ’ ένα μου πήδο θα σε ξαναβρώ στο μαγκανοπήγαδο της ήττας μου περνώ Venceremos, Venceremos. | Cut off from everyone and everything in an enchanted orbit I took the road to leave but I came nothing touches me in my strange time. We know that it is a lie but let's become one, the two of us so I may embrace you, and you embrace me so you can deceive yourself, and I deceive myself so I can love you and you can love me even if it's just for a little while, so tiny Like two Bengals making love they are like telepathic messages in the creases of our faces Without flags and without ideas without any detours the day has gotten dressed to the taste of the night and my soul leaps into the coldness of the boundlessness If you want to touch the truth step outside of the habit pull yourself away and come shampoo me even if I am old-fashioned so I may embrace you, and you embrace me even if it's just for a little while, so tiny Sickle-wielding weapons pass by in the cement cities of death the event leaves you unmoved. I give you again my existence now armored time with a hard, icy tenderness I approach you I have no more to do with self-delusions We know that it is a lie but let's become one, the two of us see, we will make little lyrics that walk like little crabs obliquely and exactly the caresses pallid light in the darkness with a little jump I will find you again in the charming trap of my defeat I pass *Venceremos, Venceremos. | |
Love Song for Greece, Eva Johanos © 29.07.2014 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info