Über das Leben
Η ζωή δεν είναι παίξε γέλασε Πρέπει να τηνε πάρεις σοβαρά Όπως, να πούμε, κάνει ο σκίουρος Δίχως απ’ όξω ή από πέρα να προσμένει τίποτα Δε θα `χεις άλλο πάρεξ μοναχά να ζεις. Η ζωή δεν είναι παίξε γέλασε Πρέπει να τηνε πάρεις σοβαρά Τόσο μα τόσο σοβαρά Που έτσι, να πούμε, ακουμπισμένος σ’ έναν τοίχο Με τα χέρια σου δεμένα Ή μέσα στ’ αργαστήρι Με λευκή μπλούζα και μαύρα ματογυάλια Θε να πεθάνεις, για να ζήσουνε οι άνθρωποι, Οι άνθρωποι που ποτέ δε θα `χεις δει το πρόσωπό τους Και θα πεθάνεις ξέροντας καλά Πως τίποτα πιο ωραίο, τίποτα πιο αληθινό απ’ τη ζωή δεν είναι Πρέπει να τηνε πάρεις σοβαρά Τόσο μα τόσο σοβαρά Που θα φυτεύεις, σαν να πούμε, ελιές ακόμα στα εβδομήντα σου Όχι καθόλου για να μείνουν στα παιδιά σου Μα έτσι, γιατί το θάνατο δε θα τονε πιστεύεις Όσο κι αν φοβάσαι Μα έτσι, γιατί η ζωή θε να βαραίνει πιότερο στη ζυγαριά		Das Leben besteht nicht aus Spiel und Lachen Du musst es ernst nehmen Sozusagen wie es das Eichhörnchen macht Ohne von draußen oder drüben irgendwas zu erwarten Du wirst nicht anders zu leben haben als einsam. Das Leben besteht nicht aus Spiel und Lachen Du musst es ernst nehmen So ernst, ja so ernst Sozusagen angelehnt an eine Wand Mit gefesselten Händen Mitten im Labor Mit weißer Bluse und Sonnenbrille Gott, du sollst sterben, damit die Menschen leben Die Menschen, deren Gesicht du nie gesehen hast Und du wirst sterben und dabei wohl wissen Dass nichts schöner und wahrer als das Leben ist Du musst es ernst nehmen So ernst, ja so ernst Der du noch pflanzen wirst, um es zu sagen, Oliven in deinen Siebzigern Nicht um irgendwo bei deinen Kindern zu bleiben Sondern weil du nicht an den Tod glaubst Selbst wenn du ihn fürchtest Sondern weil das Leben schwerer auf der Waage wiegt
lipsia © 29.07.2014

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info