Il diavolo
Πόθε μου σκοτεινέ, κάνεις κομμάτια το καθρεφτάκι
που έχωσαν στα δόντια τ’ αγοριού
και κυκλωμένος τώρα από παντού,
βγάζει τη γλώσσα του, τη σελήνη.
Ότι αγαπώ η κατάρα το χτυπά
κι εγώ το πνίγω μέσα στη λεκάνη
και βγαίνει πάλι η γάτα η σύφιλη,
και κάνει βάρδια πάνω μου το βράδυ.
Η σάρκα του κελιού μου είναι από θάλασσα,
σ’ αυτήν ξεμολογιέμαι σαν σημάνει,
η ώρα για να βγω απ’ αυτή τη κόλαση
και ο δαίμονας που μου έσπειραν στη ράχη.
Τρελό περήφανο καλπάζει άτι.
Τρελό περήφανο καλπάζει άτι.
Πάνω στο νυφικό σας το κρεβάτι.
Η σάρκα του κελιού μου είναι από θάλασσα,
σ’ αυτήν ξεμολογιέμαι σαν σημάνει,
Η ώρα για να βγω απ’ αυτή τη κόλαση
και ο δαίμονας που μου έσπειραν στη ράχη.
Τρελό περήφανο καλπάζει άτι
Πάνω στο νυφικό σας το κρεβάτι.
O oscura voglia, fai a pezzi lo specchietto
che hanno ficcato tra i denti del ragazzo
e circondata adesso da tutti i lati
tira fuori la sua lingua, cioé la luna.
Ciò che amo lo colpisce la maledizione
ed io lo affogo dentro il bacile
e torna a uscire la gatta sifilide,
e monta la guardia su di me la sera.
La carne della mia cella è fatta di mare,
a quella mi confesso quando rintocca
l'ora che usciamo da questo inferno io
e il diavolo che sul dorso mi fu piantato.
Pazzo superbo scalpita un cavallo.
Pazzo superbo scalpita un cavallo.
Sopra il vostro letto matrimoniale.
La carne della mia cera è fatta di mare,
a quella mi confesso quando rintocca
l'ora che usciamo da questo inferno io
e il diavolo che sul dorso mi fu piantato.
Pazzo superbo scalpita un cavallo.
Sopra il vostro letto matrimoniale.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 29.07.2014