Cues
Πόσο σου πήγαιν’ η βροχή
κείνο το βράδυ του Γενάρη
κι έλεγες μέσα στην βοή:
"Κανένα μέλλον δεν μπορεί
αυτό που ζούμε να μας πάρει"
Τώρα ποζάρεις στο γυαλί
σαν θεατρίνα στη σκηνή
τι να σου λέω για το χθες
για τις καμένες μας Ιθάκες
εσύ γυρεύεις παρτενέρ
για να σου δίνει τις ατάκες
Πόσο σου πήγαινε το φως
κείνο το χάραμα του τρόμου
κι έμοιαζες μες στα γέλια σου
και στα χρυσά κουρέλια σου
φευγάτη Παναγιά του δρόμου
Τώρα ποζάρεις στο γυαλί
σαν θεατρίνα στη σκηνή
τι να σου λέω για το χθες
για τις καμένες μας Ιθάκες
εσύ γυρεύεις παρτενέρ
για να σου δίνει τις ατάκες
How good the rain looked on you
that January night
and in all the clamor you were saying:
“There is no future that is able
to take away what we are experiencing”
Now you are posing on the screen
like a theater actress on the stage
what can I tell you about yesterday
about our burnt Ithakas
now you are looking for a partner
that will be giving you the cues.
How good the light looked on you
that dawn of terror
and you looked in all your laughters
and in your golden rags
like a lost Virgin Mary of the streets
Now you are posing on the screen
like a theater actress on the stage
what can I tell you about yesterday
about our burnt Ithakas
now you are looking for a partner
that will be giving you the cues.
Kostas Houston, Κωνσταντίνος Φ. Βελιάδης © 29.07.2014