Ben de yaşayacağım şimdi
Όλα μου τα χρόνια που έζησα κοντά σου
κρύα φυλακή και μοναξιά,
θέλω να πετάξω τώρα μακριά σου
μα με τα δικά μου τα φτερά.
Χρόνια πεταμένα στης ζωής την άκρη
και στο περιθώριο εγώ,
έχω ξεχειλίσει, θάλασσες το δάκρυ
φτάνει όμως τώρα ως εδώ.
Τώρα κι εγώ θα ζήσω
πίσω πια δε γυρνώ,
θέλω να ξαναρχίσω
θέλω να λυτρωθώ.
Χτύπαγες σαν κύμα πάνω στην καρδιά μου
κι όμως είχα τόση υπομονή
και τα όνειρά σου ήταν όνειρά μου
έλεγα "θ’ αλλάξει, δεν μπορεί".
Τώρα στον καθρέφτη στέκομαι θλιμμένα
του καιρού σημάδια να μετρώ,
πρέπει να `χει μείνει κάτι και για μένα
από της ζωής το μερτικό.
yanında yaşadığım bütün yıllarım
soğuk hapishane ve yalnızlık ,
şimdi senden uzaklara uçmak istiyorum
ama kendi kanatlarımla .
uçmuş yıllar hayatın ucunda
ben de sayfa kenarında ,
taşmışım, denizler ve gözyaşları
yeter ama artık buraya kadar .
ben de yaşayacağım şimdi
dönmem artık geriye ,
yeniden başlamak istiyorum
kurtulmak istiyorum .
yüreğimin üzerine dalga gibi vururdun
ama o kadar sabrım vardı
hayallerim de hayalimdi
değişmesi mümkün değil derdim .
şimdi aynada mahzun halde duruyorum
zamanın işaretlerini sayayım ,
bana da bir şeylerin kalması lazım
hayatın sınırından (ölçüsünden)
onurozdemir © 29.07.2014