Letter to a poet
Ξέρω εγώ κάτι που μπορούσε Καίσαρ να σε σώσει Κάτι που πάντα βρίσκεται σε αιώνια εναλλαγή Κάτι που σκίζει τις θολές γραμμές των οριζόντων Και ταξιδεύει αδιάκοπα την ατελείωτη γη Κάτι που θα `κανε γοργά να φύγει το κοράκι Που του γραφείου σου πάντοτε σκεπάζει τα χαρτιά Να φύγει κράζοντας βραχνά χτυπώντας τα φτερά του Προς κάποια ακατοίκητη κοιλάδα του νοτιά Μακριά πολύ μακριά να ταξιδεύουμε κι ο ήλιος πάντα μόνους να μας βρίσκει Εσύ τσιγάρο CAMEL να καπνίζεις ναι κι εγώ σε μια γωνιά να πίνω Whiskey Οι πολιτείες ξένες να μας δέχονταν οι πολιτείες οι πιο απομακρυσμένες Κι εγώ σ’ αυτές απλά να σε εσύσταινα σαν σε παλιές γλυκές μου αγαπημένες Κάτι που θα `κανε τα υγρά παράδοξα σου μάτια Που αβρές μαθητριούλες τ `αγαπούν και σιωπηροί ποιητές Χαρούμενα και προσδοκία γεμάτα να γελάσουνε Με κάποιο τρόπο που όπως λεν δε γέλασαν ποτέ Γνωρίζω κάτι που μπορούσε βέβαια να σε σώσει Εγώ που δε σε γνώρισα ποτέ για σκέψου εγώ Ένα καράβι να σε πάρει Καίσαρ να μας πάρει Ένα καράβι που πολύ μακριά θα τ οδηγώ Μακριά πολύ μακριά να ταξιδεύουμε κι ο ήλιος πάντα μόνους να μας βρίσκει Εσύ τσιγάρο CAMEL να καπνίζεις ναι κι εγώ σε μια γωνιά να πίνω Whiskey Και μια βραδιά στην Μπούρμα ή στην Μπατάβια Στα μάτια μιας Ινδής που θα χορέψει Γυμνή στα 17 στιλέτα ανάμεσα θα δείτε την Γκρέτα να επιστρέψει		I know something, Caesar, that could save you Something that's always in eternal change Something that cuts through the blurry lines of the horizon And travels ceaselessly around the endless earth Something that would make the crow upon your desk that always covers your papers Take off screeching hoarsely flapping its wings To some desolate southern plain Far very far away traveling and we'll always face the sun alone You, smoking Camel, yes and me at a corner drinking whiskey The foreign lands would welcome us the most far off lands Where I would simply introduce you like I would to my sweet old lovers Something that would make your wet paradoxical eyes Which are loved by schoolgirls and silent poets Llaugh with joy and full of expectation In a way they've never ever laughed I know something that could certainly save you Me who've never known you, who would've thought, me A ship to take you away, Caesar, to take us away A ship which I'll be driving so far Far very far away traveling and we'll always face the sun alone You, smoking Camel, yes and me at a corner drinking whiskey And one night at Burma or Batavia In the eyes of a dancing Indian girl Naked through the 17 daggers You'll see Greta return
Piper87 © 29.07.2014

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info