Није светлост
Ήρθες μια νύχτα να πεις
πως θα φύγεις
μα χρόνια είχες φύγει
χωρίς να το λες.
Οι νύχτες χλωμές
ξεθωριάζουν στον ήλιο
και δεν ξημερώνει ποτέ.
Ήρθες μια νύχτα να πεις
πως θα φύγεις
και μ’ είχες ξεχάσει
απ’ την πόρτα πριν βγεις.
Πώς γέρνει σαν ήλιος
και πώς μας αφήνει
πώς σβήνει η αγάπη νωρίς.
Δεν είναι φως
δεν είναι φως της μέρας
ο έρωτάς σου
είναι λουλούδι
που τη νύχτα με ξυπνά.
Είναι τραγούδι
που τη νύχτα φτερουγίζει
κι όλο γυρίζει
και για σένα μου μιλά.
Άλλη μια νύχτα χωρίς τ’ όνομά σου
χωρίς τ’ αγγιγμά σου
κι ο κόσμος μισός.
Θυμάμαι ένα φως
που ερχόταν μαζί σου
κι η μέρα ξημέρωνε αλλιώς.
Δεν είναι φως
δεν είναι φως της μέρας
ο έρωτάς σου
είναι λουλούδι
που τη νύχτα με ξυπνά.
Είναι τραγούδι
που τη νύχτα φτερουγίζει
κι όλο γυρίζει
και για σένα μου μιλά.
Дошла си једне вечери да кажеш
да ћеш отићи,
али ти си одавно отишла
а да то ниси ни рекла.
Бледе су ноћи,
бледе на сунцу
и никада не свиће.
Дошла си једне вечери да кажеш
да ћеш отићи
и заборавила си ме
пре него што си изашла на врата.
Како залази као сунце
и како нас оставља,
како се рано љубав гаси.
Није светлост
није светлост дана
твоја љубав,
већ цвет
што ме ноћу буди.
Она је песма
која ноћу лети
и стално кружи
и прича ми о теби.
Још једна ноћ без твог имена,
без твог додира
и свет је преполовљен.
Сећам се једне светлости
која је долазила с тобом
и свањивало је другачије.
Није светлост
није светлост дана
твоја љубав,
већ цвет
што ме ноћу буди.
Она је песма
која ноћу лети
и стално кружи
и прича ми о теби.
τυχερούλα © 29.07.2014