Il Cicala
Κυρ τζίτζικα συμπάθα με
που δε σε σιγοντάρω
μ’ απ’ όλα αύτά που πάθαμε
μου `ρχεται να φουντάρω
να βάλω πέτρα στο λαιμό
και μια και δυο στον ποταμό
Κυρ τζίτζικα μας πιάσανε
τον Αύγουστο στο Πήλιο
και μας εξαναγκάσανε
να βάψουμε τον ήλιο
Με το συμπάθειο βρε παιδιά
πάρτε πινέλο και μπογιά
Κυρ τζίτζικα εβάψαμε
με φούμο δυο αχτίδες
Τα χέρια μας εκάψαμε
κι οι άλλοι μην τους είδες
και θα το δεις, λόγω τιμής
για όλα αυτά θα φταίμε εμείς
Signor Cicala compatiscimi
se non ti tengo dietro
ma così con quanto abbiam passato
mi vien d'andare a fondo
di mettermi una pietra al collo
e in un amen giù nel fiume
Signor Cicala ci hanno presi
d'agosto sul monte Pelio
e ci hanno costretto
a verniciare il sole
Se non vi spiace, ragazzi
prendete pennello e tinta
Signor Cicala, di fumo
due raggi abbiamo tinto
le mani ci siam scottati
e gli altri manco li hai visti
e vedrai che honoris causa
di tutto questo sarà nostra colpa
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 29.07.2014