El tablero de ajedrez
Τα χρόνια που σε καρτερούσα
ήταν αγρύπνια και μαράζι
και τίποτ’ άλλο δε ζητούσα
μόνο ν’ αρχίσει να χαράζει.
Γελούσε η κάμαρη σαν ήρθες,
σου έφερα νερό από τη στέρνα,
"όλα θ’ αλλάξουνε" μου είπες
κι εγώ σου φίλαγα τη φτέρνα.
Τώρα την κίνηση κοιτάζεις
σαν τους φαντάρους στην Ομόνοια,
ανοίγεις μια παλιά σκακιέρα
και κουβεντιάζεις με τα πιόνια.
Τα χρόνια που σε καρτερούσα
ήταν αγρύπνια και μαράζι
και δε με νοιάζει που αγρυπνούσα
μα που ακόμα δε χαράζει.
Los años que te esperaba
Fueron de insomnio y de pesar
Y no te pedía nada más
Solo que empezase a amanecer.
Se reía la habitación cuando viniste,
Te traje agua del lavabo,
"Todo cambiará", me dijiste
Y yo te guardaba el tacón.
Ahora miras el tráfico
Como los soldados en Omonia,
Abres un viejo tablero de ajedrez
Y charlas con las piezas.
Los años que te esperaba
Fueron de insomnio y de pesar
Y no me importa que estaba despierta
Sino que todavía no amanece.
CMS © 24.06.2006